پیشنهاد اون شبم فقط براساس وسوسه ی تجربه کردن چیزی بود که باید طبق روال طبیعی زندگی تا به حال تجربه اش کرده بودم. و اینکه تو رو انتخاب کردم و بهت پیشنهاد دادم به خاطر همه ی رفاقتهایی که در حقم کرده بودی بود. پیش خودم گفتم اگر قبول کردی اون وقت اگر شب خوبی باهام نداشته باشی و یا اگر ایرادی در من وجود داشته باشه محال ممکنه به کسی بگی. حتی این احتمال و میدادم که به خود منم نمی گفتی. درباره این اتفاق مطمئن بودم با کسی صحبتی نخواهی کرد.
منطورم از کسی همسرت نیست. میدونم که عشق زندگیت و از همه چیز خبرداره محرم همه ی اسراره.
بعد از اون شب و برگشت از مسافرت تا یک هفته ده روز ذهنم مشغول این بود که چطور این تجربه رو از سر بگذرونم.
با خودم فکر کردم فرض کن که این تجربه را به دست آوردی، بعدش چی میشه؟
اگر تجربه بدی باشه اتفاق خاصی نمی افته.
ولی اگر تجربه خوبی باشه مطمئنا نمیتونم از خیرش بگذرم و برای نچشیدن مجدد طعمش باید با خودم بجنگم. دیدم کار عاقلانه اینه که اصلا تجربه اش نکنم. ادمیزاد که قرار نیست همه چیز دنیا رو تجربه کنه.
برای همین به کل بی خیالش شدم.
البته برخورد علی هم بی تاثیر نبود. وقتی فهمید جواب رد بهم دادی خوشحال شد. جالبه نه؟! من بهش هزار بار گفتم که من اهلش نیستم ولی باور نکرد ولی وقتی دید تو حاضر نیستی باهام باشی خیالش راحت شد. یه خورده برخورنده و‌ناراحت کننده بود ولی واقعیت اینه که دیگه پوستم کلفت شده یه خورده دلم میلرزه و درد میگیره ولی بعدش ول میکنه و همه چیز بر میگرده به روال قبل. به قول شازده سیب زمینی بی رگم.
به هر حال دوست داشتم بدونی که حسم بهت نه عاشقانه است و نه حس و تمایل داشتنت هوس آلود و . فقط از اینکه رفاقتی هستی برام مهم بود که اونم با تقاضای اون شب به نظرم بهم ریخت.
برای من هنوز بهترین رفیقی هستی که تا به حال تو عمرم داشتم. کسی که توی بدترین شرایط روحیم حرفام و شنید و کسی که بهترین ایده ی فعالیت و بهم داد تا بتونم انرژی بگیرم و برای خودم فکر کنم. تا به حال کسی برام همچین کاری نکرده بود. برای همین برام همیشه عزیز میمونی.
تا ابد ممنون دار همه ی محبت هات هستم. و تمام تلاشم و می کنم که بتونم جبران کنم.
درباره این سایت